Author: Giorgi Kekenadze

მკითხველისათვის, წინა ბლოგ-პოსტების გათვალისწინებით, ალბათ უკვე ცნობილია, რომ საქართველო წარმოადგენს უცხოური საარბიტრაჟო გადაწყვეტილებების ცნობისა და აღსრულების შესახებ 1958 წლის ნიუ იორკის კონვენციის (შემდგომში „ნიუ-იორკის კონვენცია“) ხელშემკვრელ სახელმწიფოს და ეს კონვენცია ინკორპორირებულია არბიტრაჟის შესახებ საქართველოს კანონში (შემდგომში „აშკ“). აშკ-ს 45-ე მუხლი, ნიუ-იორკის კონვენციის V მუხლის მსგავსად,   ჩამოთვლის  რამდენიმე ამომწურავ საფუძველს, რომელთა არსებობს შემთხვევაშიდაც, კომპეტენტური სასამართლო (რომელსაც […]

2021 წლის 1 აპრილს, ცნობილი პროფესორისა და საარბიტრაჟო პრაქტიკოსის, ემანუელ გაიალარდის გარდაცვალებამ მთელი საერთაშორისო საარბიტრაჟო საზოგადოება დაამწუხრა. მის გარდაცვალებას, რა თქმა უნდა, გამოეხმაურა მრავალი გამოჩენილი საარბიტრაჟო პრაქტიკოსი, საარბიტრაჟო ისნტიტუტი და სხვა ცნობილი ორგანიზაცია, თუ იურისტი, მათ შორის სორბონის უნივერსიტეტის პროფესორი და ასევე გამოჩენილი არბიტრი – თომას ქლეი, რომელმაც ვრცელი გამოსამშვიდობელი სიტყვა მიუძღვნა ემანუელ გაილარდს.[i] ეს […]

2023 წლის 26 დეკემბერს, აზერბაიჯანმა მიიღო ახალი კანონი არბიტრაჟის შესახებ (შემდგომში „აზერბაიჯანის კანონი“).[i] კანონი განასხვავებს ეროვნულ და საერთაშორისო საარბიტრაჟო განხილვას (საერთაშორისოდ, არბიტრაჟი მიიჩნევა მაშინ,  როდესაც, მათ შორის მხარეებს სხვადასხვა ქვეყანაში აქვთ ადგილსამყოფელი). ახალი კანონი  ნაწილობრივ ეფუძნება UNICTRAL-ის 2006 წლის მოდელურ კანონს საერთაშორისო კომერციული არბიტრაჟის შესახებ (შენდგომში „მოდელური კანონი“).[ii] თუმცა, მოდელური კანონისაგან განსვავებით, ახალი კანონი შეიცავს […]

შესავალი 2023 წლის ივნისში  გამოვაქვეყნე ბლოგპოსტი, რომელიც  მიმოიხილავს ჩრდილოეთ ირლანდიისა და დიდი ბრიტანეთის გაერთიანებულ  სამეფოში (შემდგომში „UK”)  1996 წლის არბიტრაჟის აქტის (შემდგომში „არბიტრაჟის აქტი“) რეფორმას; კერძოდ, საკანონმდებლო კომისიის (შემდგომში „კომისია“) გამოქვეყნებულ ორ შუალედურ ანგარიშს. ორივე მათგანი შეიცავდა რეკომენდაციებს არბიტრაჟის აქტში ცვლილებების შეტანის სასარგებლოდ. თუმცა, კომისიამ საბოლოო ცვლილებების პროექტის მომზადებამდე,  მაინც აიღო ვადა ღია საკითხებზე პოზიციის […]

შესავალი ჩრდილოეთ ირლანდიისა და დიდი ბრიტანეთის გაერთიანებულ  სამეფოში (შემდგომში „UK”) არბიტრაჟი 1996 წლის არბიტრაჟის აქტით (შემდგომში „არბიტრაჟის აქტი“) რეგულირდება. განსხვავებით მრავალი ქვეყნისაგან (მათ შორის საქართველო), UK-ის არბიტრაჟის აქტი არ ეფუძნება  UNCITRAL-ის საერთაშორისო კომერციული არბიტრაჟის შესახებ მოდელურ კანონს და ბევრ უნიკალურ მუხლს შეიცავს, რომელიც, მათ შორის, UK-ში არსებული სასამართლო სისტემის მაღალი ნდობის შედეგად, ხდის ლონდონს, და […]

გერმანიაში, არბიტრაჟის შესახებ კანონი ცალკე ფორმით არ არის მიღებული და მას  გერმანიის სამოქალაქო საპროცესო კოდექსის (შემდგომში „ZPO“) მე-10 წიგნი არეგულირებს.[i] ბოლო ძირეული ცვლილებები ZPO-ს  ამ  წიგნში,   1997 წლის 22 დეკემბრის საკანონმდებლო ცვლილებებით განხორციელდა, რომელიც UNCITRAL-ის საერთაშორისო კომერციული არბიტრაჟის შესახებ 1985 წლის მოდელურ კანონს (შემდგომში „მოდელური კანონი“) დაეფუძნა.  იმის გათვალისწინებით, რომ ამის შემდგომ, 2006 წელს,  მოდელურ […]

არბიტრაჟის შესახებ საქართველოს კანონის (შემდგომში „კანონი“) მიღების შემდგომ,[1] კანონში სხვადასხვა საკანონმდებლო ცვლილება  განხორციელდა, რომელთა მიზანიც, არბიტრაჟის, როგორც ინსტიტუტის განვითარება, მისდამი „მეგობრული განწყობის“ შექმნა და კანონის UNCITRAL-ის[2] მიერ მიღებულ საერთაშორისო კომერციული არბიტრაჟის მოდელურ კანონთან (შემდგომში „მოდელური კანონი“) შესაბამისობაში მოყვანა იყო.[3] საქართველოს მსგავსად, მრავალი ქვეყანა აფუძნებს არბიტრაჟის მარეგულირებელ კანონმდებლობას მოდელურ კანონს.[4] თუმცა, ქვეყნები უფრო შორსაც მიდიან და […]

ჩემს ერთ-ერთ საყვარელ ანიმაციურ ფილმში – რატატუი (Ratatouille), გურმანი ანტონ ეგო, რესტორნის შესაფასებლად უკვეთავს ახალ, კარგად შეკაზმულ „პერსპექტივებს“, რაც სხვა გარემოებებთან ერთად,  საბოლოოდ რესტორნის მეტაფორმორფოზის საფუძველი გახდა. ხშირად, სწორედ   ასეთი  “გამოცდა”  უყრის  საფუძველს  მნიშვნელოვან ტრანსფორმაციას. საქართველოში,  ასეთი ცვლილების „შეკვეთა“ ელექტრონული არბიტრაჟის მიმართ, COVID 19-ის გავრცელებამ მოიტანა. კერძოდ, საქართველოს მთავრობის №181 დადგენილების საფუძველზე, სხვადასვა ეკონომიკური საქმიანობა, […]