პარტნიორთა კრების ოქმის ბათილობასთან დაკავშირებული დავების არბიტრაჟუნარიანობა – საერთაშორისო პრაქტიკის ანალიზი

შესავალი დავის საარბიტრაჟო წესით გადაწყვეტისათვის მხარეთა თანხმობის არსებობა ერთგვარ აქსიომას წარმოადგენს[i], თუმცა მხოლოდ მხარეთა თანხმობა დავას არბიტრაჟუნარიანად ვერ გარდაქმნის. როგორც უცხოური საარბიტრაჟო გადაწყვეტილებების ცნობისა და აღსრულების შესახებ  („ნიუ იორკის კონვენცია“,), ისე UNICTRAL-ის მოდელური კანონი საერთაშორისო კომერციული არბიტრაჟის შესახებ („UNICTRAL-ის მოდელური კანონი“) დავათა არბიტრაჟუნარიანობასთან დაკავშირებით მიუთითებს დავის საგნის ბუნებაზე, კერძოდ, დავის საგანს უნდა გააჩნდეს არბიტრაჟით გადაწყვეტის […]

უცხოური  საარბიტრაჟო გადაწყვეტილებების ცნობა-აღსრულებისას, De Minimis პრინციპის საფუძველზე სასამართლოს მიერ დისკრეციული უფლებამოსილების გამოყენება

მკითხველისათვის, წინა ბლოგ-პოსტების გათვალისწინებით, ალბათ უკვე ცნობილია, რომ საქართველო წარმოადგენს უცხოური საარბიტრაჟო გადაწყვეტილებების ცნობისა და აღსრულების შესახებ 1958 წლის ნიუ იორკის კონვენციის (შემდგომში „ნიუ-იორკის კონვენცია“) ხელშემკვრელ სახელმწიფოს და ეს კონვენცია ინკორპორირებულია არბიტრაჟის შესახებ საქართველოს კანონში (შემდგომში „აშკ“). აშკ-ს 45-ე მუხლი, ნიუ-იორკის კონვენციის V მუხლის მსგავსად,   ჩამოთვლის  რამდენიმე ამომწურავ საფუძველს, რომელთა არსებობს შემთხვევაშიდაც, კომპეტენტური სასამართლო (რომელსაც […]

ინტერესთა კონფლიქტი ITLOS-ში – გამოწვევების ახალი ტალღა საერთაშორისო არბიტრაჟში

შესავალი საქართველოში საერთაშორისო არბიტრაჟისა და მისი გამოწვევების განხილვისას, სამწუხაროდ, ნაკლები ყურადღება ექცევა საერთაშორისო საზღვაო სამართლის ტრიბუნალს (შემდგომში – “ITLOS”), რომლის იურისდიქციაც საზღვაო სამართლის შესახებ გაერთიანებული ერების ორგანიზაციის კონვენციას (შემდგომში – “UNCLOS” ან „კონვენცია“) ეყრდნობა.[i] ITLOS ბოლოდროინდელი მოვლენებიდან გამომდინარე, სულ უფრო მნიშვნელოვანი ხდება საერთაშორისო ასპარეზზე. კერძოდ, საყურადღებოა, მის მიერ მიღებული დროებითი ზომები სამი უკრაინული საზღვაო ხომალდის […]